"Chorei",
de Elvira Cereijo

Chorei polo reiseñor

que cantou a noite enteira

na espiña dunha roseira.

Chorei pola anduriña

que orfo deixou o niño

no tellado da palleira.

Chorei ollando o ceo

a unha nube viaxeira.

Chorei ó medrar a noite

agochando as bágoas ceibas.

Chorei polo camiño

pra camiñar mais lixeira.

Chorei cando tiven gana

e chorarei cando queira

pra botar fora as angurias

que son malas compañeiras.

E. C.